[columns]
[one_half]

DOLEGLIWOŚĆ, KTÓRĄ LECZY SIĘ ODPOWIEDNIĄ DIETĄ

Zespół jelita drażliwego (IBS) to najczęściej występująca wśród dorosłych choroba układu pokarmowego. Nie jest ona związana tylko z wiekiem senioralnym – przeciwnie, mogą na nią chorować osoby bardzo młode, już po 20 roku życia. Dwa razy częściej schorzenie to dotyka kobiet, niż mężczyzn.

IBS (z ang. irritable bowel syndrome) ma charakter przewlekły.
W zależności od rodzaju zachorowania objawia się biegunkami, zaparciami lub występowaniem naprzemiennym obu symptomów. Dodatkowo odczuwa się także (nasilający po posiłku) ból brzucha, wzdęcia, uczucie pełności, zgagę, zmęczenie i nudności.

U seniora cierpiącego na tę przypadłość doskwierającym objawem będzie przede wszystkim duże osłabienie, a z powodu męczących i stresujących dolegliwości może występować także drażliwość i pogłębiająca się depresja.

Dieta u chorego na IBS jest także (praktycznie jedynym) procesem jego leczenia. Każdorazowo ustalana powinna być indywidualnie i w oparciu
o wykluczenie składników wywołujących niepożądane objawy. Do tych źle tolerowanych należą najczęściej:

– nabiał
– pszenica
– drożdże
– ostre przyprawy
[/one_half]
[one_half]

– kawa
– cytrusy
– powodujące wzdęcia, czyli takie jak cebula, czosnek, kapusta, warzywa strączkowe, kalafior, brokuły, brukselka, kukurydza.

Najważniejsze, aby posiłki były lekkostrawne, gotowane w wodzie, na parze, pieczone lub duszone bez tłuszczu. Zdecydowanie trzeba unikać smażenia. Taka dieta obowiązuje już niestety na stałe, każde odstępstwo może mieć konsekwencje nawracających dolegliwości związanych
z chorobą. Zdrowy tryb życia na pewno wpłynie pozytywnie nie tylko na poprawną pracę układu trawiennego, ale także na ogólne samopoczucie psychofizyczne seniora.
[/one_half]
[/columns]